Άγρια Μανιτάρια Άνοιξης: Ο Απόλυτος Οδηγός Συλλογής και Αναγνώρισης

Η συλλογή άγριων μανιταριών την άνοιξη είναι μια εξαιρετική αφορμή να βγείτε στη φύση και να συλλέξετε κάτι πραγματικά νόστιμο. Μερικά από τα πιο ακριβά μανιτάρια του κόσμου ευδοκιμούν στις αρχές της άνοιξης, και μπορείτε να απολαύσετε αυτές τις εξαιρετικές γεύσεις μόνοι σας, συλλέγοντάς τες!

Την άνοιξη, συχνά εστιάζουμε στην πληθώρα των πρασινάδων και των αγριολούλουδων που ξεπετάγονται γύρω μας. Η αφθονία της άνοιξης, ωστόσο, δεν σταματά εκεί. Καθώς η θερμοκρασία του αέρα και του εδάφους αρχίζει να ζεσταίνει και οι άφθονες βροχοπτώσεις δημιουργούν υγρές συνθήκες, αρχίζουμε να βλέπουμε «ξεσπάσματα» μανιταριών. Τα άγρια μανιτάρια μπορεί να φαίνονται τρομακτικά σε κάποιους, αλλά με λίγη γνώση και προσοχή, ακόμη και οι αρχάριοι συλλέκτες μπορούν να μαζέψουν με ασφάλεια τα μανιτάρια της άνοιξης.

Οι βέλτιστες συνθήκες ανάπτυξης της άνοιξης δημιουργούν μια πληθώρα όλων των ειδών άγριων τροφών, συμπεριλαμβανομένων των μανιταριών. Το τι ακριβώς είναι διαθέσιμο θα εξαρτηθεί από το κλίμα σας και τις εποχιακές διακυμάνσεις. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πού ζείτε, η άνοιξη είναι μια εξαιρετική περίοδος για να βγείτε στο δάσος και να αναζητήσετε μανιτάρια.

Είδη Μανιταριών της Άνοιξης

Η ακριβής εποχή για κάθε είδος μανιταριού μπορεί να ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την τοποθεσία, το κλίμα και τις ετήσιες καιρικές συνθήκες. Σε νότιες περιοχές, ορισμένα από αυτά τα είδη μπορεί να εμφανιστούν στα τέλη του χειμώνα ή πολύ νωρίς την άνοιξη. Σε βόρειες περιοχές, όπως η Νέα Αγγλία, μπορεί να μην εμφανιστούν παρά μόνο τον Μάιο ή ακόμα και τον Ιούνιο.

Ορισμένα από αυτά τα είδη, όπως τα πλευρώτους, καρποφορούν κατά τις ψυχρότερες θερμοκρασίες της αρχής της άνοιξης, αλλά μπορεί να προσφέρουν μια επιπλέον καρποφορία καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν το φθινόπωρο.

Άλλα, όπως η Κότα του Δάσους (Laetiporus sulphureus), αρχίζουν να παράγουν καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και συνεχίζουν να καρποφορούν κατά τη διάρκεια μέρους του καλοκαιριού.

Μερικά από τα μανιτάρια που μπορείτε να βρείτε την άνοιξη είναι εξαιρετικά εδώδιμα, ενώ άλλα είναι ισχυρά φαρμακευτικά.

Γενικά, αυτά είναι μερικά από τα είδη μανιταριών που μπορείτε να βρείτε την άνοιξη:

Για Αρχάριους Συλλέκτες

• Μορέλ (Morchella spp.)
• Μανιτάρι του Κουρουπή (Cerioporus squamosus)
• Μανιτάρι Κομπόστα (Coprinus comatus)
• Μαύρες Σάλπιγγες (Craterellus cornucopioides)
• Wine Cap Μανιτάρια (Stropharia rugosoannulata)
• Κότα του Δάσους (Laetiporus sulphureus)
• Κόκκινες Κούπες Νεράιδων (Sarcoscypha austriaca)
• Πολύπορος Σημύδας (Fomitopsis betulina)
• Πολύπορος Φωτιάς (Fomes fomentarius)
• Βούτυρο της Μάγισσας (Dacrymyces palmatus)
• Ρέισι (Ganoderma sp.)

Για Μέτριους Συλλέκτες

• Πλευρώτους (Pleurotus sp.)
• Ουρά Γαλοπούλας (Trametes versicolor)
• Κιτρινοπόδαρες Κανθαρέλες (Craterellus tubaeformis)
• Κανθαρέλες (Craterellus spp.)
• Βωλίτες (Boletus sp.)
• Μανιτάρια Ξύλου (Wood Ear) (Auricularia sp.)
• Μανιτάρια Ελαφιού (Pluteus cervinus and Pluteus pestatus)
• Κοινό Μανιτάρι Σχιστόβραγχιο (Schizophyllum commune)
• Ανοιξιάτικα Agaric Μανιτάρια (Agaricus bitorquis)

Για Προχωρημένους Συλλέκτες

• Καισαρικά Μανιτάρια (Amanita caesarea, and other edible amanita species)
• Βελούδινο Πόδι ή Άγριο Ενόκι (Flammulina velutipes)
• Ψεύτικα Μορέλ (Gyromitra spp.)
• Ανοιξιάτικες Αμανίτες (Amanita velosa)

Θα εξετάσουμε όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για κάθε ένα από αυτά τα μανιτάρια και θα παρέχουμε οδηγούς αναγνώρισης.

Ανοιξιάτικα Μανιτάρια για Αρχάριους

Αυτά τα μανιτάρια είναι ιδανικά για τους αρχάριους συλλέκτες. Είναι όλα εύκολα στην αναγνώριση και τα περισσότερα είναι αρκετά κοινά σε πολλές περιοχές, καθιστώντας τα τέλεια για όσους μόλις ξεκινούν με την τέχνη της συλλογής.

Μορέλ (Morchella spp.)

Οι μορέλ (Morchella spp.) είναι τα κατεξοχήν ανοιξιάτικα μανιτάρια, και για καλό λόγο. Είναι φημισμένα για την απίστευτη γεύση τους, και η ελπιδοφόρα εμφάνισή τους κάθε αρχή άνοιξης στέλνει ακόμη και τους πιο απρόθυμους συλλέκτες στο δάσος. Μπορείτε μερικές φορές να τα βρείτε σε λαϊκές αγορές, και η τιμή τους κυμαίνεται συνήθως από 20 έως 50 δολάρια ανά λίβρα, αλλά μερικές φορές και περισσότερο. Τόσο καλά είναι!

Δυστυχώς, οι μορέλ είναι δύσκολο να βρεθούν και ενσωματώνονται άριστα στο δασικό έδαφος. Είναι εύκολο να τις μπερδέψετε με ένα ξερό φύλλο, μέχρι να τους δώσετε την πλήρη προσοχή σας.

Ευτυχώς, γνωρίζουμε λίγα πράγματα για το πού τους αρέσει να αναπτύσσονται, και με λίγη εξάσκηση, θα μπορέσετε να τις εντοπίσετε και να προσθέσετε την γήινη, ξηρή γεύση τους στα δικά σας ανοιξιάτικα πιάτα!

• Αναγνώριση των Μορέλ

Μανιτάρι του Κουρουπή (Cerioporus squamosus)

Τα μανιτάρια Κουρουπή (που ονομάζονται επίσης Dryad’s Saddles) είναι μανιτάρια με διακριτική εμφάνιση και ένα μοτίβο από σκούρα σημάδια στις καφέ τους πλάτες, φτιαγμένα από λεπτές φολίδες. Αναπτύσσονται σε νεκρά δέντρα πλατύφυλλων.

Είναι ιδανικά για αρχάριους συλλέκτες, επειδή δεν έχουν τοξικούς ομοιόμορφους. Επίσης, τείνουν να παράγουν στον ίδιο κορμό για χρόνια, οπότε συνήθως θα μπορείτε να τα συλλέγετε για αρκετές εποχές.

Αυτά τα μανιτάρια μπορούν να φτάσουν σε τεράστια μεγέθη, αλλά είναι καλύτερα όταν είναι τρυφερά και μικρά. Τα νεαρά μανιτάρια είναι εξαιρετικά σοταρισμένα σε ελαιόλαδο με σκόρδο και λίγο χυμό λεμονιού. Τα μεγαλύτερα μανιτάρια σκληραίνουν, αλλά εξακολουθούν να κάνουν έναν νόστιμο ζωμό.

• Αναγνώριση του Dryad’s Saddle

Μανιτάρια Κομπόστα (Coprinus comatus)

Τα μανιτάρια Κομπόστα (Coprinus comatus) είναι εύκολα στην αναγνώριση. Έχουν κωνικό καπέλο με εμφανείς, φουντωτές φολίδες σε γκρι, καφέ ή κοκκινωπό-καφέ χρώμα. Μερικές φορές ονομάζονται “περούκες δικηγόρων” καθώς μοιάζουν λίγο με τις παλιές δικαστικές περούκες.

Αυτά τα αστεία στην εμφάνιση μανιτάρια είναι επίσης μια εξαιρετική επιλογή για αστικούς συλλέκτες, καθώς συχνά αναπτύσσονται σε υποβαθμισμένα ή συμπιεσμένα εδάφη.

Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη συγκομιδή σας γρήγορα, αλλιώς τα μανιτάρια αρχίζουν να αποσυντίθενται. Είναι διασκεδαστικό να τα χρησιμοποιείτε σε κρεμώδη πιάτα όπως το ριζότο, όπου προσθέτουν ένα εντυπωσιακό μαύρο χρώμα.

• Αναγνώριση των μανιταριών Κομπόστα

Μαύρες Σάλπιγγες (Craterellus cornucopioides)

Οι Μαύρες Σάλπιγγες (Craterellus cornucopioides) είναι εύκολες στην αναγνώριση και νόστιμες. Η απουσία τοξικών ομοιόμορφων τα καθιστά εξαιρετική επιλογή για αρχάριους συλλέκτες.

Οι μαύρες σάλπιγγες αναπτύσσονται σε δάση σε όλο το Βόρειο Ημισφαίριο. Έχουν μυκορριζικές σχέσεις με πολλά δέντρα, συμπεριλαμβανομένων των βελανιδιών, των ελάτων και των οξιών. Δυστυχώς, η εμφάνισή τους ενσωματώνεται καλά στο δασικό έδαφος και μπορεί να τις κάνει δύσκολο να τις βρείτε.

Συνήθως δεν βρίσκω μαύρες σάλπιγγες εδώ στο Βερμόντ μέχρι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Ωστόσο, μπορείτε να τις βρείτε την άνοιξη στις νότιες Αππαλάχες.

• Αναγνώριση των Μαύρων Σαλπίγγων

Wine Cap Μανιτάρια (Stropharia rugosoannulata)

Τα Wine Caps είναι εξαιρετικά μανιτάρια για αστικούς συλλέκτες. Αποσυνθέτουν νεκρό ξύλο και φυτικό υλικό και συχνά καρποφορούν σε ξυλοτεμάχια σε πάρκα και παιδικές χαρές.

Τα καπέλα τους ξεκινούν με ένα σκούρο κόκκινο βουργουνδί χρώμα, αλλά ξεθωριάζουν σε καφέ καθώς μεγαλώνουν. Είναι τόσο νόστιμα όσο και ελκυστικά και είναι υπέροχα ψητά ή μαγειρεμένα με μπέικον ως συνοδευτικό πιάτο.

• Αναγνώριση των Wine Cap Μανιταριών

Κότα του Δάσους (Laetiporus sulphureus)

Ελάχιστα άλλα μανιτάρια έχουν τόσο κατάλληλα ονόματα. Βουτήξτε αυτά τα μανιτάρια σε λίγο αλεύρι και τηγανίστε τα, και θα πάρετε κάτι που έχει απίστευτα παρόμοια γεύση με το στήθος κοτόπουλου. Έχουν ακόμη και υπέροχη υφή!

Η Κότα του Δάσους είναι επίσης από τα ευκολότερα και ασφαλέστερα μανιτάρια για αρχάριους στην αναγνώριση. Σχηματίζουν μεγάλες πορτοκαλί συστάδες από μανιτάρια-ράφια που είναι εύκολο να εντοπιστούν από απόσταση.

Αυτά τα νόστιμα μανιτάρια αναπτύσσονται σε νεκρό ή ετοιμοθάνατο ξύλο. Συνήθως τα βρίσκουμε στο Βερμόντ στα τέλη του καλοκαιριού, αλλά βρίσκονται και την άνοιξη σε ζεστές χρονιές. Σε νότιες και δυτικές περιοχές, θα τα εντοπίσετε σταθερά να καρποφορούν την άνοιξη.

• Αναγνώριση της Κότας του Δάσους

Κόκκινες Κούπες Νεράιδων

Αυτά τα λαμπερά κόκκινα, μικροσκοπικά, σε σχήμα κούπας μανιτάρια μοιάζουν να ανήκουν σε ένα παραμύθι. Αναπτύσσονται σε νεκρούς, σαπισμένους κορμούς, μερικές φορές κρυμμένα κάτω από σωρούς φύλλων.

Είναι ένα εύκολο μανιτάρι για αρχάριους στην αναγνώριση. Ο μόνος τους ομοιόμορφος είναι η Ρουμπινένια Κούπα Νεράιδων (Sarcosypha coccinea). Οι Ρουμπινένιες κούπες είναι επίσης εδώδιμες και τόσο σχεδόν πανομοιότυπες με τις κόκκινες κούπες που οι οδηγοί τις συγχέουν μερικές φορές.

Οι κόκκινες κούπες είναι νόστιμες, αλλά πρέπει να μαγειρευτούν πριν καταναλωθούν. Είναι εξαιρετικές όταν τηγανίζονται ελαφρά και αποτελούν μια διασκεδαστική, πολύχρωμη γαρνιτούρα.

• Αναγνώριση των Κόκκινων Κουπών Νεράιδων

Πολύπορος Σημύδας

Ο Πολύπορος Σημύδας (Fomitopsis betulina) αναπτύσσεται μόνο σε σημύδες, καθιστώντας τον εξαιρετική επιλογή για αρχάριους συλλέκτες. Αυτό το μανιτάρι σε σχήμα οπλής παρασιτεί ζωντανές σημύδες, επιμένοντας σε αυτές μέχρι να σαπίσουν και να γίνουν χώμα.

Αν και δεν είναι ένα νόστιμο μανιτάρι για φαγητό, ο Πολύπορος Σημύδας είναι ένα ισχυρό φυτικό φάρμακο με αντιμυκητιακές, αντιπαρασιτικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Είναι επίσης ένα χρήσιμο υλικό και έχει χρησιμοποιηθεί ως προσάναμμα και για το ακόνισμα ξυραφιών.

Αυτό το μανιτάρι απέκτησε κάποια φήμη μεταξύ των βοτανολόγων και των λάτρων της αρχαιολογίας. Οι επιστήμονες βρήκαν έναν Πολύπορο Σημύδας σε ένα κορδόνι γύρω από το λαιμό του Ötzi του Ανθρώπου των Πάγων, μιας μούμιας 5.000 ετών που βρέθηκε στις Ιταλικές Άλπεις. Θεωρούν ότι μπορεί να το χρησιμοποιούσε ως αντιπαρασιτικό για να θεραπεύσει ένα παράσιτο που έφερε, το τριχοειδές σκουλήκι.

• Αναγνώριση του Πολύπορου Σημύδας

Πολύπορος Φωτιάς (Fomes fomentarius)

Αυτό το παρασιτικό μύκητα μπορείτε να το βρείτε σε ετοιμοθάνατα πλατύφυλλα δέντρα. Ο πολύπορος της φωτιάς μολύνει τα δέντρα και προκαλεί σήψη.

Ο πολύπορος της φωτιάς είναι ένα φαρμακευτικό μανιτάρι με μακρά ιστορία χρήσης που μας συνδέει με το παρελθόν. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό ως προσάναμμα για την έναρξη φωτιάς. Ο Ötzi ο Ανθρώπος των Πάγων, μια μούμια 5.000 ετών που βρέθηκε στις Ιταλικές Άλπεις, έφερε τέσσερα κομμάτια πολύπορου της φωτιάς, πιθανώς για την ανάφλεξη φωτιάς.

Ως φαρμακευτικό βότανο, ο πολύπορος της φωτιάς έχει αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Μπορεί επίσης να είναι αντιδιαβητικός.

• Αναγνώριση του Πολύπορου Φωτιάς

Βούτυρο της Μάγισσας (Dacrymyces palmatus)

Τα μανιτάρια Βούτυρο της Μάγισσας (Dacrymyces palmatus) μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, και ο έντονος κίτρινος ή πορτοκαλί χρωματισμός τους τα κάνει δύσκολο να τα χάσετε! Έχουν σώματα σαν ζελέ και αναπτύσσονται σε νεκρά δέντρα και κορμούς.

Υπάρχουν τρία είδη μανιταριών που όλα ονομάζονται «Βούτυρο της Μάγισσας». Και τα τρία είναι εδώδιμα και εύκολα στην αναγνώριση.

Τα μανιτάρια Βούτυρο της Μάγισσας δεν έχουν ιδιαίτερη γεύση, αλλά η όλο το χρόνο διαθεσιμότητά τους τα καθιστά μια εξαιρετική τροφή επιβίωσης για όποιον περνά χρόνο στο δάσος. Είναι επίσης φαρμακευτικά και μπορεί να έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες και την ικανότητα να βοηθούν στην καταπολέμηση αναπνευστικών λοιμώξεων.

• Αναγνώριση του Βουτύρου της Μάγισσας

Ρέισι

Τα μανιτάρια Ρέισι (Ganoderma sp.) είναι μια εξαιρετική επιλογή για αρχάριους συλλέκτες. Είναι εύκολα στην αναγνώριση με λευκές, κίτρινες, πορτοκαλί και κόκκινες ζώνες και δεν έχουν δηλητηριώδη ομοιόμορφα.

Αναπτύσσονται σε νεκρά ή ετοιμοθάνατα δέντρα. Μπορείτε συνήθως να τα βρείτε στα ίδια δέντρα ή κορμούς χρόνο με τον χρόνο!

Αυτά τα μανιτάρια είναι πολύ σκληρά για να φαγωθούν, αλλά είναι ισχυρά φαρμακευτικά. Τα Ρέισι είναι μερικές φορές γνωστά ως lingzhi, μανιτάρι της αθανασίας, μανιτάρι των δέκα χιλιάδων ετών, ή βότανο πνευματικής δύναμης.

Οι βοτανολόγοι θεωρούν τα μανιτάρια Ρέισι προσαρμογόνα, πράγμα που σημαίνει ότι βοηθούν το σώμα να αντιμετωπίσει το φυσικό ή ψυχικό στρες. Μπορεί επίσης να έχουν αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριακές, αντιιικές, αντιοξειδωτικές, αντιαλλεργικές και αντικαρκινικές ιδιότητες, καθιστώντας τα μια εξαιρετική επιλογή για υγιεινά τσάγια και βάμματα.

• Αναγνώριση των μανιταριών Ρέισι

Ανοιξιάτικα Μανιτάρια για Μέτριους Συλλέκτες

Αυτά εξακολουθούν να είναι αρκετά εύκολα στην αναγνώριση, αλλά απαιτούν λίγο περισσότερη δουλειά από τα μανιτάρια “αρχαρίων” που αναφέρονται παραπάνω.

Πλευρώτους (Pleurotus sp.)

Υπάρχουν πολλά είδη πλευρώτους, όλα εδώδιμα και νόστιμα. Μου αρέσουν σοταρισμένα και μετά προστιθέμενα σε πίτσα, ζυμαρικά ή πιάτα stir fry. Καρποφορούν σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, καθιστώντας αυτό ένα από τα μανιτάρια που μπορείτε να βρείτε οποιαδήποτε εποχή.

Αναπτύσσονται σε νεκρά δέντρα σε επικαλυπτόμενες συστάδες. Τα καπέλα τους είναι λεία λευκά, καφέ ή γκρι και μπορεί να είναι μικρά ή να φτάσουν έως και 10 ίντσες σε πλάτος.

Τα πλευρώτους είναι κάπως μοναδικά στο ότι είναι σαρκοφάγα. Τρέφονται με νηματώδεις, ένα είδος σκουληκιού, στους υγρούς κορμούς όπου αναπτύσσονται. Για το λόγο αυτό, τα πλευρώτους είναι μια καλή πηγή πρωτεΐνης.

• Αναγνώριση των Πλευρώτους

Ουρά Γαλοπούλας (Trametes versicolor)

Τα μανιτάρια Ουρά Γαλοπούλας (Trametes versicolor) είναι ένα ακόμη από τα αγαπημένα μου φαρμακευτικά μανιτάρια για την παρασκευή βάμματος. Οι βοτανολόγοι συχνά χρησιμοποιούν την ουρά γαλοπούλας για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και υπάρχουν πολλές νεότερες έρευνες που γίνονται σχετικά με τη χρήση της ουράς γαλοπούλας για την αντιμετώπιση του καρκίνου, του HPV και άλλων σοβαρών ασθενειών.

Μόλις μάθετε να αναγνωρίζετε μερικά βασικά χαρακτηριστικά, τα μανιτάρια ουράς γαλοπούλας είναι εύκολα στην αναγνώριση. Είναι γενικά εύκολο να τα βρείτε, καθώς αναπτύσσονται όλο το χρόνο σε κορμούς. Η ευκολία συλλογής τους είναι εκπληκτική, δεδομένου πόσο ακριβά είναι να τα αγοράσετε.

Εάν ενδιαφέρεστε για τη φυτική ιατρική, η εκμάθηση να βρίσκετε τη δική σας ουρά γαλοπούλας μπορεί να σας εξοικονομήσει πολλά χρήματα.

• Αναγνώριση των Μανιταριών Ουράς Γαλοπούλας

Κιτρινοπόδαρες Κανθαρέλες (Craterellus tubaeformis)

Αυτά τα μανιτάρια συχνά επισκιάζονται από τον ξάδερφό τους, την χρυσή κανθαρέλα, αλλά δεν θέλετε να τα χάσετε. Έχουν υπέροχη γεύση και είναι εύκολο να αναγνωριστούν.

Οι κιτρινοπόδαρες κανθαρέλες έχουν σχήμα σάλπιγγας και ένα φωτεινό κίτρινο, κοίλο στέλεχος που τους δίνει το όνομά τους «κιτρινοπόδαρες». Αναπτύσσονται από το έδαφος ή από πολύ αποσυντεθειμένους κορμούς σε υγρές, βαλτώδεις περιοχές.

Αυτά που βρίσκονται στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν να καρποφορούν στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης, ενώ αυτά που βρίσκονται στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες καρποφορούν στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.

• Αναγνώριση των Κιτρινοπόδαρων Κανθαρέλων

Κανθαρέλες (Craterellus spp.)

Οι κανθαρέλες είναι από τα πιο πολύτιμα εδώδιμα άγρια μανιτάρια. Έχουν μια υπέροχη, κρεάτινη υφή που διατηρείται καλά στο μαγείρεμα και μια γεύση που είναι ελαφρώς φρουτώδης, ξηρή και πιπεράτη.

Αυτά τα όμορφα μανιτάρια έχουν μυκορριζικές σχέσεις με τα δέντρα και χρειάζονται ώριμα δάση για να αναπτυχθούν. Αυτό τα καθιστά δύσκολο να καλλιεργηθούν, κάνοντάς τα μια ακριβή λιχουδιά στις λαϊκές αγορές!

Το έντονο πορτοκαλί ή κιτρινωπό τους χρώμα τα καθιστά εύκολο να εντοπιστούν στο δασικό έδαφος. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα τοξικά ομοιόμορφα, επομένως είναι σημαντικό να μάθετε τα βασικά χαρακτηριστικά για να τα αναγνωρίσετε.

Αυτά είναι συνήθως καλοκαιρινά μανιτάρια σε βόρεια κλίματα όπως το δικό μου, αλλά μερικές φορές τα βρίσκουμε νωρίτερα σε ζεστές χρονιές. Είναι διαθέσιμα την άνοιξη στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και στις Νότιες ΗΠΑ.

• Αναγνώριση των Κανθαρέλων

Βωλίτες (Boletus sp.)

Οι Βωλίτες είναι από τα πιο περιζήτητα εδώδιμα άγρια μανιτάρια, ειδικά ο βασιλικός βωλίτης, με το μεγάλο του καπέλο σε σχήμα ψωμιού και την ξηρή γεύση. Αυτά τα μανιτάρια είναι γενικά εύκολο να αναγνωριστούν, αλλά υπάρχουν μερικά τοξικά είδη. Είναι κρίσιμο να είστε σίγουροι για την αναγνώρισή σας οποιουδήποτε βωλίτη πριν τον καταναλώσετε.

Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό των βωλιτών είναι ότι μπορούν να βρεθούν σχεδόν οπουδήποτε. Διανέμονται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και σε ένα ευρύ φάσμα δασικών τύπων.

Οι βωλίτες είναι επίσης εύκολοι στην κατανάλωση. Είναι υπέροχοι ροδισμένοι σε βούτυρο ή λάδι με λίγο σκόρδο, αλάτι και πιπέρι. Είναι επίσης εξαιρετικοί αφού έχουν αποξηρανθεί, κάτι που πραγματικά συμπυκνώνει τη γεύση τους.

• Αναγνώριση των Βωλιτών

Μανιτάρια Ξύλου (Wood Ear) (Auricularia sp.)

Τα μανιτάρια ξύλου είναι πολύτιμα σε ορισμένους ασιατικούς πολιτισμούς για την μαγειρική και φαρμακευτική τους αξία. Μόλις τα δοκιμάσετε, θα καταλάβετε γιατί. Έχουν μια νόστιμη γεύση και μοναδική υφή, σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο μανιτάρι που έχετε φάει.

Τα μανιτάρια ξύλου είναι συνήθως καφετιά και ημιδιαφανή. Όπως υποδηλώνει το όνομα, μοιάζουν με ανθρώπινα αυτιά που φυτρώνουν από το νεκρό ξύλο στο οποίο αναπτύσσονται.

Τα μανιτάρια ξύλου είναι ένα από τα μανιτάρια που μπορείτε να βρείτε όλο το χρόνο. Θα καρποφορήσουν σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, από κρύες και υγρές έως ζεστές και ξηρές.

• Αναγνώριση των Μανιταριών Ξύλου (Wood Ear)

Μανιτάρια Ελαφιού (Pluteus cervinus and Pluteus pestatus)

Οι συλλέκτες γενικά δεν θεωρούν αυτά τα μανιτάρια βραβευμένα εδώδιμα, αλλά είναι φαγώσιμα και εμφανίζονται όλο το χρόνο. Συχνά καρποφορούν από τις αρχές της άνοιξης έως το φθινόπωρο και μερικές φορές το χειμώνα σε ήπια κλίματα.

Τα μανιτάρια ελαφιού είναι συνήθως κάποια απόχρωση του καφέ ή του μπεζ και σχηματίζονται σε νεκρό ξύλο. Συνήθως, το P. cervinus αναπτύσσεται από νεκρούς κορμούς στο δάσος. Το P. pestatus συχνά αναπτύσσεται από ξυλοτεμάχια και θαμμένο ξύλο σε αυλές και αστικές περιοχές.

Δεδομένου ότι δεν προσφέρουν πολλή γεύση, τα βρίσκω καλύτερα σοταρισμένα με πολλά αρωματικά βότανα.

• Αναγνώριση των Μανιταριών Ελαφιού

Κοινό Μανιτάρι Σχιστόβραγχιο (Schizophyllum commune)

Μπορεί να έχετε δει μανιτάρια Σχιστόβραγχια (Schizophyllum commune) στο παρελθόν χωρίς να συνειδητοποιήσετε ότι ήταν εδώδιμα. Τα κοινά σχιστόβραγχια είναι μικροσκοπικά λευκά, τριχωτά, σε σχήμα βεντάλιας μανιτάρια που αναπτύσσονται σε συστάδες σε νεκρά κλαδιά.

Παρά την κάπως δερματώδη υφή τους, τα σχιστόβραγχια είναι ένα δημοφιλές εδώδιμο μανιτάρι στην Ινδία και τη Νότια Αμερική. Έχουν μια έντονη γεύση umami. Αποξηραμένα και κονιοποιημένα, τα σχιστόβραγχια έχουν θεωρηθεί μια υγιεινή εναλλακτική λύση της MSG.

• Αναγνώριση των Κοινών Μανιταριών Σχιστόβραγχιου

Ανοιξιάτικα Agaric Μανιτάρια (Agaricus bitorquis)

Τα ανοιξιάτικα Agaric ονομάζονται μερικές φορές μανιτάρια πεζοδρομίου ή παιδικής χαράς λόγω των περίεργων συνηθειών τους. Συχνά αναπτύσσονται σε συμπιεσμένα εδάφη, μερικές φορές εκεί όπου εφαρμόζεται αλάτι το χειμώνα. Μπορεί ακόμη και να τα δείτε να καρποφορούν μέσα από ρωγμές στο πεζοδρόμιο!

Τα ανοιξιάτικα Agaric είναι ένα εκλεκτό εδώδιμο μανιτάρι με κλασική «μανιταρο-ειδική» γεύση. Το περίεργο ενδιαίτημά τους τα καθιστά μια καλή επιλογή για τους αστικούς συλλέκτες. Ωστόσο, μπορούν να βιοσυσσωρεύσουν τοξίνες, οπότε η συλλογή τους μακριά από δρόμους και άλλες μολυσμένες περιοχές είναι η καλύτερη επιλογή.

• Αναγνώριση των Ανοιξιάτικων Agaric Μανιταριών

Προχωρημένα Ανοιξιάτικα Μανιτάρια (Όχι για Αρχάριους!)

Περιλαμβάνω αυτά τα μανιτάρια για πληρότητα, αλλά σίγουρα δεν είναι για αρχάριους συλλέκτες. Πολλά έχουν θανατηφόρα τοξικά ομοιόμορφα, και ορισμένα είναι εδώδιμα μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτά δεν είναι για περιστασιακούς ή αρχάριους συλλέκτες!

Καισαρικά Μανιτάρια (Amanita caesarea, and other edible amanita species)

Τα λεπτά καισαρικά μανιτάρια του Jackson αναπτύσσονται σε πευκοδάση και δάση βελανιδιάς. Είναι απίστευτα εύκολο να τα εντοπίσετε, καθώς τα καπέλα τους έχουν λαμπερά κόκκινα κέντρα που ξεθωριάζουν σε πορτοκαλί ή κίτρινο προς τα έξω.

Παρά την έντονη εμφάνισή τους, οι συλλέκτες θεωρούν αυτά τα μανιτάρια ένα εκλεκτό εδώδιμο. Ωστόσο, ειδικά για τους νέους συλλέκτες, είναι εύκολο να μπερδέψουν τα λεπτά καισαρικά μανιτάρια του Jackson με θανατηφόρα ομοιόμορφα, συμπεριλαμβανομένων άλλων τοξικών αμανιτών.

Μη χρησιμοποιείτε αυτά τα μανιτάρια αν δεν είστε 100% σίγουροι για την αναγνώρισή σας.

• Αναγνώριση των Καισαρικών Μανιταριών

Βελούδινο Πόδι ή Άγριο Ενόκι (Flammulina velutipes)

Τα άγρια Ενόκι είναι απίστευτα διαδεδομένα, μικρά κόκκινα ή καφετιά μανιτάρια που αναπτύσσονται σε συστάδες σε αποσυντιθέμενο σκληρό ξύλο. Είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στο κρύο και, σε ορισμένες περιοχές, καρποφορούν όλο το χρόνο.

Ενώ φαίνονται πιο πολύχρωμα, γευστικά είναι ίδια με τα καλλιεργούμενα Ενόκι. Κανονικά, τα Ενόκι που βρίσκετε σε καταστήματα και εστιατόρια έχουν καλλιεργηθεί σε σκοτεινές συνθήκες για να δημιουργήσουν μακριά, χλωμά στελέχη.

Προσοχή κατά τη συλλογή Ενόκι. Αυτά τα μανιτάρια μπορούν να αναγνωριστούν μόνο από το αποτύπωμα των σπορίων τους, και υπάρχουν πολλά τοξικά ομοιόμορφα. Μην ρισκάρετε αν δεν είστε σίγουροι για την αναγνώρισή σας!

• Αναγνώριση του Άγριου Ενόκι

Ψεύτικα Μορέλ (Gyromitra spp.)

Αυτά είναι ένα αμφιλεγόμενο μανιτάρι, με ορισμένες πηγές να ισχυρίζονται ότι είναι εξαιρετικά τοξικά, ενώ άλλες ότι είναι εδώδιμα. Προσωπικά δεν τα τρώμε, λόγω υπερβολικής προσοχής, αλλά γνωρίζω αρκετούς άλλους συλλέκτες που το κάνουν.

Υπάρχουν στην πραγματικότητα ενδείξεις ότι η ανοχή σε αυτά τα μανιτάρια μπορεί να είναι γενετικά κληρονομήσιμη, καθώς είναι απίστευτα κοινά και δημοφιλή στις Σκανδιναβικές χώρες… αλλά τείνουν να είναι τοξικά για συλλέκτες από πιο νότιες γενεαλογίες. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τους προγόνους σας, εξακολουθούν να πρέπει να παρασκευάζονται σωστά και δεν μπορούν να καταναλωθούν ωμά.

Τα περιλαμβάνω για πληρότητα, καθώς πολλοί άλλοι οδηγοί τα περιλαμβάνουν (αλλά χωρίς λέξη προσοχής). Είναι εκπληκτικό ότι το ίδιο μανιτάρι που πωλείται με τον κουβά σε ορισμένες χώρες είναι υπεύθυνο για περισσότερες δηλητηριάσεις από μανιτάρια από οποιοδήποτε άλλο σε άλλες. Και πάλι, προχωρήστε με προσοχή, και προσωπικά δεν συνιστώ την κατανάλωση αυτών.

Μη μεταχειρίζεστε αυτά τα μανιτάρια όπως τα συνηθισμένα μορέλ! Είναι εξαιρετικά τοξικά εκτός αν παρασκευαστούν σωστά. Πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο από έμπειρους συλλέκτες. Είναι ένα διασκεδαστικό μανιτάρι για να το γνωρίζετε και να το αναγνωρίζετε, αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους, η εκτίμηση της ασυνήθιστης εμφάνισής τους είναι αρκετή.

Τα περισσότερα από τα ψεύτικα μορέλ ή είδη Gyromitra περιέχουν μια ένωση που ονομάζεται Γυρομιτρίνη, την οποία το ανθρώπινο σώμα μεταβολίζει σε Μονομεθυλυδραζίνη, ένα σημαντικό συστατικό στα καύσιμα πυραύλων.

Παραδόξως, αυτά τα μανιτάρια ονομάζονται μερικές φορές «μανιτάρια μπριζόλας», και οι άνθρωποι τα τρώνε τακτικά στην Άνω Χερσόνησο του Μίσιγκαν και σε μέρη της Σκανδιναβίας, της Γερμανίας και της Ανατολικής Ευρώπης.

Για να καταστούν αυτά τα μανιτάρια ασφαλή, οι άνθρωποι συνήθως τα ζεματίζουν σε βραστό νερό, αλλά ακόμη και οι αναθυμιάσεις είναι τοξικές, οπότε αυτό πρέπει να γίνει σε εξωτερικό χώρο ή κάτω από απορροφητήρα.

Ενώ οι άνθρωποι τα τρώνε, είναι καλύτερο να το αφήσετε στους ειδικούς. Έχουν συμβεί θάνατοι όταν οι άνθρωποι έχουν παρασκευάσει λανθασμένα ψεύτικα μορέλ.

• Αναγνώριση των Ψεύτικων Μορέλ

Ανοιξιάτικη Αμανίτα (Amanita velosa)

Οι συλλέκτες στη Δυτική Ακτή μπορούν επίσης να κρατούν τα μάτια τους ανοιχτά για την ανοιξιάτικη αμανίτα (Amanita velosa). Ενώ αυτό το μανιτάρι μπορεί να έχει απίστευτη γεύση, είναι επίσης πολύ δύσκολο να το διακρίνει κανείς από άλλες αμανίτες, συμπεριλαμβανομένης της Μανιτάρι του Θανάτου (Amanita phalloides) και του Καταστροφικού Αγγέλου (Amanita ocreata).

Μόνο οι έμπειροι συλλέκτες μανιταριών πρέπει να καταναλώνουν την ανοιξιάτικη αμανίτα. Προσωπικά δεν τις καταναλώνω, και απλώς τις περιλαμβάνω για πληρότητα, καθώς άλλοι οδηγοί συλλογής τις αναφέρουν… αλλά χωρίς προειδοποιήσεις.

Αυτά τα μανιτάρια έχουν μυκορριζική σχέση με τις βελανιδιές. Συνήθως, μπορείτε να τα βρείτε να αναπτύσσονται από το έδαφος στις παρυφές των δασών βελανιδιάς.

• Αναγνώριση της Ανοιξιάτικης Αμανίτας

Περισσότερες Ιδέες για Συλλογή Μανιταριών

Ψάχνετε για περισσότερα μανιτάρια για να συλλέξετε αυτή τη σεζόν;

• 13+ Εύκολα στην αναγνώριση Άγρια Μανιτάρια για Αρχάριους